Asset Publisher Asset Publisher

LASY REGIONU

Las jest najważniejszym elementem naturalnego środowiska, bogactwem oraz dziedzictwem całego narodu. Na terenach silnie uprzemysłowionych, jak ma to miejsce w przypadku RDLP w Katowicach, spełnia funkcje: ochronne, środowiskotwórcze i społeczne.

Las jest najważniejszym elementem naturalnego środowiska, bogactwem oraz dziedzictwem całego narodu. Na terenach silnie uprzemysłowionych, jak ma to miejsce w przypadku RDLP w Katowicach, spełnia funkcje: ochronne, środowiskotwórcze i społeczne. RDLP w Katowicach jest jedną z 17-tu regionalnych dyrekcji w Polsce i jej zasięg terytorialny wynosi 25 049 km2. Regionalna Dyrekcja zarządza 635,6 tys. ha gruntów Skarbu Państwa (w tym powierzchnia leśna 620,1 tys. ha) oraz prowadzi nadzór nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa na powierzchni 96 tys. ha.

  • Przeciętna lesistość - 30,5%,
  • Przeciętna zasobność drzewostanów na 1 ha - 245 m3,
  • Przeciętny roczny przyrost - 3,7m3/ha,
  • Przeciętny wiek drzewostanów - 59 lat.

Lasy Naszego regionu położone są na terenie trzech krain przyrodniczo-leśnych: Śląskiej, Małopolskiej i Karpackiej o wysoce zróżnicowanych warunkach klimatycznych, fizjograficznych oraz siedliskowo-glebowych.

Udział siedlisk leśnych:

borowe 56 %

lasowe 27 %

górskie 16 %

olsy 1 %

Udział gatunków lasotwórczych:

Udział drzewostanów w klasach wieku:

sosna, modrzew 66,4 %

I klasa 13,5 %

świerk 6,3 %

II klasa 17,4 %

dąb, klon, jawor, wiąz, jesion 8,2 %

III klasa 19,8 %

brzoza 5,7 %

IV klasa 16,3 %

buk 7,7 %

V klasa 13,6 %

jodła, daglezja 1,6 %

VI klasa i starsze 7,9 %

pozostałe 4,1 %

Podstawowymi zagrożeniami dla trwałości lasów i ich zrównoważonego rozwoju w naszym regionie są nie tylko przemysłowe zanieczyszczenia atmosfery - pyłu i gazy oraz odkształcenia powierzchni ziemi spowodowane przez górnictwo, ale także coraz bardziej dotkliwie odczuwalne zjawiska o zasięgu globalnym: systematyczny wzrost średniorocznych temperatur spowodowany efektem cieplarnianym i obniżanie poziomu wód gruntowych.

Ponad 95% drzewostanów znajduje się pod wpływem szkodliwego oddziaływania przemysłu, o różnym stopniu nasilenia negatywnych objawów. Czynniki te mają negatywny wpływ na stan zdrowotny drzewostanów. Dzięki stosowaniu nowoczesnych technologii i stałemu ograniczaniu emisji gazów i pyłów przemysłowych, a przede wszystkim dzięki konsekwentnej pracy leśników zmierzającej do utrzymania i poprawy stanu lasów, ich przyszłość należy ocenić pozytywnie. Dodatkowo około 18 100 ha lasów znajduje się w strefie szkodliwego oddziaływania górnictwa. Powierzchnia drzewostanów, na której obserwuje się osiadanie terenu wskutek działalności górniczej (podziemna eksploatacja węgla kamiennego oraz cynku i ołowiu) sięga ok. 8 500 ha i dotyczy głównie nadleśnictw: Brynek, Chrzanów, Olkusz, Siewierz, Rybnik, Pszczyna, Kobiór i Katowice. Zawodnienie terenu spowodowane działalnością górniczą obserwuje się na ok. 730 ha, z czego 408 ha to zalewiska. Na terenie nadleśnictw: Chrzanów, Olkusz i Rudy Raciborskie, wskutek wydobywania na dużą skalę piasku podsadzkowego dla kopalń, uległo osuszeniu (lej depresyjny) ok. 9 570 ha drzewostanów.

Od kilku dziesięcioleci z powodzeniem prowadzi się przebudowę drzewostanów zwiększając udział gatunków liściastych. Zasada trwałego i zrównoważonego rozwoju znalazła swój wyraz we wdrożeniu ekologicznych zasad gospodarowania w lasach i utworzeniu Leśnego Kompleksu Promocyjnego "Lasy Beskidu Śląskiego". Sprawdzone w praktyce, maksymalnie zbliżone do naturalnych, zasady gospodarowania w lasach zostaną wdrożone na terenie całego regionu. Pomimo licznych zagrożeń, takich jak: pożary lasów, gradacje szkodliwych owadów i patogeniczne oddziaływanie grzybów, stan zasobów leśnych w osiemdziesięcioletniej historii Lasów Państwowych, a zwłaszcza w okresie powojennym, uległ znacznej poprawie. Powierzchnia leśna i zasoby drzewne na pniu wzrosły w tym okresie blisko o 30%. Leśnicy naszego regionu realizują z powodzeniem program "Polskiej Polityki Zrównoważonej Gospodarki Leśnej", jako bardzo ważny element polityki ekologicznej państwa, przyjętej w 1991 r. oraz w zgodzie ze zobowiązaniami międzynarodowymi przyjętymi na konferencji "Szczytu Ziemi" w Rio de Janeiro oraz Europejskich Konferencji Ministerialnych w Strasburgu i Helsinkach.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Lasy Nadleśnictwa

Lasy Nadleśnictwa

Nadleśnictwo Namysłów gospodaruje na blisko 17 tys. ha powierzchni leśnej i podzielone jest na 13 leśnictw w tym jedną szkółkę leśną o pow. 9,33 ha.

Lasy Nadleśnictwa Namysłów rozlokowane są na Nizinie Dolnośląskiej, w większości na Równinie Oleśnickiej. Tereny te wchodzą w skład Śląskiej Krainy Przyrodniczo-Leśnej i Dzielnicy Wrocławskiej, w których zasięgu występują wszystkie krajowe gatunki lasotwórcze drzew – w tym jodła i buk.  Średnia lesistość tego terenu wynosi ok. 22 %.  Nadleśnictwo Namysłów gospodaruje na blisko 17 tys. ha powierzchni leśnej i podzielone jest na 13 leśnictw w tym jedną szkółkę leśną o pow. 9,33 ha.

Nadleśnictwo Namysłów gospodaruje na blisko 17 tys. ha powierzchni leśnej i podzielone jest na 13 leśnictw w tym jedną szkółkę leśną o pow. 9,33 ha.

Południowo-wschodnia granica Nadleśnictwa opiera się o rzekę Stobrawę i obejmuje północno-zachodni kraniec Borów Stobrawskich, jednego z największych kompleksów leśnych Śląska.

Dominującym gatunkiem lasotwórczym  tutejszych drzewostanów jest sosna (udział ok. 65%), drzewostany dębowe i olszowe stanowią po ok. 10% udziału, a gatunki takie jak świerk, modrzew, brzoza, buk, jesion stanowią od jednego do kilku procent.

Jednym z głównych priorytetów wielofunkcyjnej  gospodarki leśnej jest unaturalnienie powstałych schematycznie monokulturowych drzewostanów sosnowych i ich przekształcenie na lasy o składzie gatunkowym zgodnym z zajmowanymi siedliskami. Przyczyniamy się do tego prowadząc sukcesywną przebudowę drzewostanów na lasy mieszane przy użyciu nieraz bardzo skomplikowanych rębni złożonych z długim okresem odnowienia. Staramy się przy tym w maksymalnym stopniu wykorzystywać i inicjować odnowienia naturalne, w miarę potrzeby uzupełniane brakującymi gatunkami. Tak prowadzona gospodarka leśna wymaga i wiąże się z zapotrzebowaniem na dużą ilość sadzonek kilkunastu gatunków drzew, które zapewnia nam szkółka leśna Młyńskie Stawy.

Walorem tutejszej gospodarki leśnej od wielu lat jest również zachowanie odpowiedniej bazy biocenotycznej  poprzez zakładanie i utrzymanie tzw. kojców biocenotycznych i kształtowanie bogatych w liczne gatunki drzew i krzewów biocenotycznych granic polno-leśnych.

Równocześnie z przebudową monokultur sosnowych realizowany jest program gospodarki selekcyjnej „Zachowania Leśnych Zasobów Genowych", których celem jest rozpowszechnianie miejscowych ekotypów drzew uznanych za szczególnie cenne. W celu zachowania ich nasion, wytypowano i wyłączono z użytkowania rębnego najdorodniejsze drzewostany tworząc z nich wyłączone drzewostany nasienne (WDN). Są to: 140-letni drzewostan jodłowy oraz dwa drzewostany dęba bezszypułkowego.

Dla ochrony najnaturalniejszych fragmentów leśnych ekosystemów utworzono trzy rezerwaty przyrody:

- „Komorzno" o pow. 3,85 ha

- „Krzywiczyny" o pow. 20,01 ha

- "Żaba" o pow. 23,87 ha

Oprócz tego dla zachowania i ochrony najcenniejszych fragmentów tutejszych ekosystemów uznano 22 pomniki przyrody, szczególne fragmenty ekosystemów wilgotnych i bagiennych objęto ochroną jako użytki ekologiczne ("Bagno Młynki" i  "Młyńskie Stawy"), do których podobną rolę pełnią liczne, usytuowane wśród lasów lub ich pobliżu stawy rybne, będące siedliskiem setek gatunków roślin i zwierząt.

Orzeł bielik (Fot. K. Żyśko)

Niezależnie od obiektów chronionych cały las jest miejscem życia i bytowania właściwych lokalnie gatunków roślin i zwierząt, niejednokrotnie rzadkich i chronionych.

Wawrzynek wilczełyko (Fot. K. Żyśko)

Częścią tutejszych ekosystemów leśnych jest również zwierzyna łowna, głownie dziki, sarny, jelenie.

Wędrując leśnymi traktami, ścieżkami wśród pól i przez okoliczne miejscowości napotkamy liczne pamiątki historii w tym min: zabytkowe kościoły, zamki, pałace, grodziska i stanowiska archeologiczne podnoszące atrakcyjność wędrówek i świadczące o kulturowym bogactwie tego terenu.